Als je iemand goed in de ogen kijkt ben je eigenlijk ook aan het spiegelen. Door iemand in de ogen te kijken probeer je eigenlijk iemands zijn karakter te lezen. Dit gaat eigenlijk onderbewust, en de een is er beter in dan de andere. Door in iemands ogen te kijken kijk je eigenlijk in iemands ziel. De ogen zijn echt de spiegels van iemands ziel. Als er dus een iemand is die je in zijn ogen kijkt en hij went zijn blik af. Kan dat door 3 dingen komen. Of hij/zij heeft iets te verbergen, of hij/zij is erg verlegen dus te weinig zelf vertrouwen. Of hij daagt je uit van nauw en durf er eens iets van te zeggen, moet ik toch weten. ( Heeft dan zeker iets te verbergen) Maar dat verschil is goed te zien als je weet waar je op moet letten. Heeft de persoon iets te verbergen dan zal hij/zij onrustig worden, en je of totaal negeren van blijf uit mijn buurt. Of hij/zij zal je heel ontvallend proberen in de gaten te houden. Of als hij je wil overbluffen toch wel nieuwsgierig van heeft ze mij door of? Je heel brutaal recht in je ogen kijken, maar dat lijkt maar zo. Geen van deze personen kijkt je echt recht in je ogen, de brutale (let maar eens op) kijken je niet in je ogen al lijkt dit wel zo. Maar op je neusbrug of iets in die richting.
Iemand die dus uit verlegenheid je niet aan durft te kijken. Gaat vaak blozen. Is al heel erg onzeker wat soms wel aangeboren is dus bepaald door de gene. Maar licht toch vaker aan de opvoeding. Is dan te strak opgevoed of er is vaak tegen hem/haar gezegd “Laat maar dat kun jij toch niet”. Of er is altijd op gevit als hij/zij iets deed wat niet de eerste keer goed ging. Dus voor onhandig of dom versleten. Of heel angstig dat mag jij niet stel dat er iets gebeurt. Hier mee wil ik geen ouders aanvallen. Die doen echt allemaal naar eer en geweten hun best. Er is nu eenmaal geen een kind wat geboren word met een gebruiksaanwijzing. En de ouders kunnen alleen dat doorgeven (leren) wat ze zelf kennen. Door je kinderen zo op te voeden, breng je wel een beschadiging aan en wel aan het derde chakra, daar zit namelijk je ego je ik. Dus ga hier eens opletten dan krijg je van zelf steeds meer mensenkennis. Wat toch wel makkelijk is.
Maar de meeste mensenkennis maar vooral ook zelfkennis. Krijg je ook door spiegelen maar dit is een heel ander spiegelen. Hierbij kijk je niet in de ogen maar naar het gedrag van iemand anders. Wat doet mij dat? Zijn er dingen waar ik mij aan stoor? Zo ja denk dan goed na. Enkel aan dingen waar jij je aan stoort bij een ander kan jij iets leren. Als jij je stoort aan een bepaald gedrag bij een ander heb jij die zelfde karakter trek. Als jij die niet zou hebben zou het jouw niet storen. Omdat jij hem dan niet zou herkennen. Dus als jij je stoort dan heb jij of zelf die karaktertrek of je hebt hem gehad maar je hebt het jezelf al af geleerd omdat je wist voelde dat die niet leuk/goed was. Wat ik nu hier eigenlijk zeg, is dat jij van die mensen waar je, je het meest aan stoort het meeste kunt leren. Zij houden jouw telkens weer die spiegel voor, zie eens dit doe jij ook!!! Stoor jij je daar aan bij mij, dan storen andere personen zich daar aan OOK bij jouw. Dus een rede om het af te leren, mits je jezelf daar niets van aantrekt wat een ander van jouw vindt. Maar je zult dan wel steeds minder echte vrienden krijgen.
Zo is het dus altijd je komt nooit iemand zomaar tegen. Of jij kunt van die persoon iets leren of jij mag aan die ander iets leren. Ik ga er toch meestal maar van uit dat ik iets mag of kan leren van de personen die ik tegen kom. Kan ik echt niets ontdekken dan ben ik dankbaar dat ik misschien iets voor een ander te betekenen gehad heb. Dit alles is uitgebreid terug te vinden in het boek de Celestijnse Belofte. Zo was ik een tijdje terug lekker boven in mijn huis aan het werken. Toen moest ik iets hebben, en dacht dat zomaar even te pakken. Niet dus kon het niet vinden. Alles op zijn kop gezet. Niks. Even daarna gaat de huisbel. Ik denk ik kijk eerst even boven door het raam. Het zal wel iemand zijn met een leesmap die hij mij een wil verkopen. Nee het was een mevrouw die bij mijn vriend in het bestuur gezeten had en was gestopt. Iemand die ik totaal niet moest, dus ik baalde als een stekker dat mijn vriend niet thuis was om naar de deur te gaan.
Ik naar beneden, zij vertelde mij toen dat mijn vriend hier om gevraagd had. Maar zij was het kwijt geweest en had nu lopen zoeken. EN gevonden “in de derde la van haar kast” waar het eigenlijk niet kon liggen, maar waar ze het toch gevonden had. Ik heb het met een kort bedankje aan genomen. En ben weer naar boven gegaan, werken. Plotsklaps moest ik denken aan het boek en wat daar over zoiets in stond. Over je grootste vijand die leert je het meest en geeft je de beste aan wijzigingen. Ik moest er eerst om lachen. Ik bleef er wel aan denken het liet mij niet met rust. Dus ga ik het hele gesprek nog eens na. Ik had ook lopen zoeken in laatjes. Zij had het over de derde la. Ik had in mijn werkkamer ook laatjes maar allemaal maar twee hoog. Wat nu ik had geen derde. Ja in mijn slaapkamer maar ik wist erg zeker daar kon het beslist niet liggen. Ging dus ook niet kijken. Ik bleef er wel aandenken en bleef onrustig. Dus ik stond enigszins boos op omdat ik steeds met die mevrouw in mijn hoofd bleef zitten. Vlieg naar de enigste kast in de slaapkamer met vier laden. Open de eerste niets open de tweede niets open de derde. En wonder boven wonder, wat lag daar” juist dat gene waar ik al de hele morgen naar op zoek was”.
Ik had dat boek echt goed en nadrukkelijk gelezen. Maar door dit voorval begon ik er pas in te geloven. En ik geloof het nog steeds omdat ik door dit voorval er anders naar ben gaan kijken en er steeds beter op ben gaan letten. En nu weet ik zeker dat het zo is. Bij een ieder die ik tegen kom in mijn eentje zoek ik naar de rede waarom, wat kan ik hier van leren.
Maar het meeste valt het mij op als mijn vriend en ik met zijn twee ergens zijn, ik ben dan vaak de rustige observerende buitenstaander. Als wij dan naar huis rijden en hij moppert naast mij zit. En hij heeft het er dan over dat hij zich heeft gestoord aan iemand die wij die avond ontmoet hebben. Ik dan moet lachen, en tegen hem zeg ik dan je was weer aan het spiegelen. Dat hij die persoon dingen zag doen die ik ook hem vaak zie doen. Maar ik er wat van zeg bij hem , onkent hij dat gedrag. Maar ziet hij het zelfde gedrag bij een ander, dan stoort hem dat. Dat is dus ook spiegelen. Dus juist die dingen waar jij je bij andere aan stoord zit óók injezelf. Als je zo durft te kijken kun je in een zeer korte tijd heel veel eigenschappen die minder zijn her-kennen dan er- kennen en afleren. Maar hij accepteert dat dan niet. En zegt flauwe kul. Maar ik zie hem dan wel die keer erop, dat wij die persoon weer zien. Dat hij hem dan met heel andere ogen bekijkt. En als wij dan weer naar huis rijden is het plotseling zijn grootste vriend. Misschien toch iets geleerd van elkaar?
En dan is er nog een ander spiegelen.En wel namelijk je zelf spiegelen. Daar mee bedoel ik dat jezelf in de spiegel moet kijken, recht in je eigen ogen kijken en dan zeggen “Dat jij van je zelf houd, en dat jij ook recht hebt op liefde, en zorg, en liefdevolle aandacht van jouw medemens. Doe dit iedere avond opnieuw en jij zult zien dat je steeds sterker wordt en echt steeds meer van jouw zelf zult gaan houden. Maar vooral dat je jezelf steeds meer gaat waarderen. En dus meer zelfvertrouwen krijgt en je angsten overwind. In het geheel word je dan veel positiever over jezelf, en ook voor anderen. En als er iets SNEL werkt dan is het dit wel, je gaat dit al in een paar dagen merken. In het begin is het een beetje onwennig en moeilijk maar ga DOOR en je merkt het. Eerst wat met schroom en met een raar gevoel, maar binnen een week gaat het al veel makkelijker. En binnen een maand zul jij heel blij zijn dat je dit gedaan hebt. En daar na blijf je het van zelf om de zoveel tijd herhalen.
Een Indisch sprookje vertelt over een hond die in een kamer rondrende, waarvan alle wanden van spiegels voorzien waren. Plotseling zag hij veel honden, en hij werd woedend, liet zijn tanden zien en gromde. Alle honden in de spiegel werden even woedend, lieten hun tanden zien en gromden. De hond schrok en begon rondjes te lopen tot hij eindelijk in elkaar stortte. Had hij maar eenmaal met zijn staart gekwispeld, dan hadden al zijn spiegelbeelden hetzelfde vriendelijke gebaar teruggegeven. Denk hier als je zin hebt maar eens goed over na.
Het observeren van mijn innerlijke.
– door Hans Melief-
Als je zelf in de spiegel kijkt dan zie je alleen het
uiterlijke. Alleen het tastbare. Alleen het fysieke wat aan te raken is.
Wat aan te raken is door een omhelzing van je medemens.
Door een schouderklopje van je medemens.
Maar het fysieke is er ook om te kunnen constateren hoe die persoon is.
Zoals ik mezelf kan bespiegelen hoe ik zelf ben.
Hoe ik mezelf kan observeren hoe ik in het leven sta.
Het is daarom de kunst om eerlijk tegenover jezelf te staan als ik in de spiegel
kijk. Als ik mediteer, kijk ik in de spiegel van mezelf.
Dat is juist de spiegel waardoor ik Mn innerlijke kan weerspiegelen.
Het weerspiegelen hoe ik behoor te leven. Het leven wat mij geschonken is.
Geschonken door het hogere. Geschonken door het Goddelijke.
Het Goddelijke wat in mezelf zit. Dat is hetgeen wat mijn innerlijke bekrachtigt.
Goede boeken om te lezen:
Spiegels van de ziel | Kahil Gibran
De verhalen, sprookjes, parabels en gedichten van Kahlil Gibran, vooral De profeet, behoren tot de meest gelezen en geliefde van de moderne tijd. Gibran kan zonder twijfel de voorloper en inspirator genoemd worden van Richard Bach (Jonathan Livingston Zeemeeuw), James Redfield (De celestijnse belofte) en vele andere spirituele bestsellerschrijvers. Gibran overtreft hen allemaal en zijn werk zal gelezen worden lang nadat zijn navolgers vergeten zijn.
Karmische Spiegels | Pauline Laumans & John van Trijp
Geen geheimen of verborgen waarheden meer. De essentie vertelt haar eigen verhaal. Het is anders dan het traditionele en toch zo eenvoudig in benadering. Deze verhalen kunnen een stimulans bieden om je leven in evenwicht te brengen. De conclusies na elk verhaal kunnen een leidraad voor het dagelijks leven zijn. Het is een boek voor de lezer die op zoek is naar antwoorden op levensvragen.Waarom dit boek uniek is: Het gaat over de essentie van de natuur die in staat is ons te leren en uit te leggen wat we moeten weten. Daarom communiceren we met de energie, stellen vragen en luisteren we naar de antwoorden. We beleven de wereld via onze ogen als een onderdeel van de omgeving. Het is onze waarheid en het kan worden gecomplementeerd met de omgeving en de waarheid van de wereld van energie.Aanbevelingen: Terwijl kinderen in de Westerse Wereld hun IPod, mobieltjes en persoonlijke ruimte koesteren, zijn de auteurs van het boek Karmische Spiegels zoekende naar hun innerlijke kind dat nog steeds spontaniteit, zuiverheid en intuïtieve wijsheid kent.
Spiegel van de ziel | Hofstadter
De spiegel van de ziel is een briljant, verbluffend en onthutsend boek dat ongekend diep doordringt in het probleem van het ik en het zelfbewustzijn. Via sprekende chimpansees en wetenschappelijke speculaties over bezielde machines voert het de lezer mee naar de Zwarte Doos van de verbeelding en leidt het tot inmiddels klassiek geworden inzichten in de peceptie van de werkelijkheid.