Weet je zelf wel wie je bent? Ken jij jezelf wel? Want als je goed oplet zul je merken dat je elke dag, in andere situaties, verschillende rollen aanneemt. Ons innerlijk kent vele tegenstrijdigheden, waardoor er continue een strijd in jezelf plaats vindt. Je hebt door de tijd heen vele rollen ontwikkeld, voor iedere situatie een ander. Eigenlijk heb je dus meerder “ikken”. Ik zal je een voorbeeld geven:
Je komt een oude vriend(in) tegen waarmee je vroeger gestudeerd hebt. Je raakt aan de praat over die goeie oude tijd, je wordt weer helemaal enthousiast. Jullie vinden het jammer dat je elkaar niet meer ziet en belooft elkaar plechtig binnenkort te bellen om een afspraak te maken. Op dat moment ben je er stellig van overtuigd dat je zult bellen….. maar je belt nooit. De “ik” die even het heft in handen had genomen, die even zoveel energie had dat hij de leiding nam, kan deze energie uiteindelijk niet vasthouden. Later herinnert hij zich vaag dat hij die afspraak had gemaakt, maar kan er niet toe komen deze na te komen. En van de stellige overtuiging elkaar weer te zullen zien is niets meer overgebleven. Andere “ikken” vinden die afspraak niet belangrijk en zorgen ervoor dat die “ik” niet meer de leiding krijgen.
Zo zijn er talloze voorbeelden te noemen van diverse dingen, omstandigheden waarin we besluiten nemen maar die nooit uitvoeren.Als je erop gaat letten, ontdek je de voortdurende veranderingen die plaatsvinden in ons binnenste. Zo zijn er steeds wisselingen van stemmingen. Maar ook onze ideeën en meningen veranderen steeds. Op zoek naar iets permanents in onszelf, een “ik” die onveranderlijk hetzelfde blijft, blijkt een illusie te zijn. Toch denken de meeste mensen de ze steeds dezelfde persoon zijn.
We bestaan dus uit losse “ikken”. Op elk moment en in elke situatie identificeren wij onszelf met zo’n “ik” en menen we, dat wij die “ik” ook werkelijk zijn. Ons geheugen suggereert dat voortdurend. Het verstandelijk denken houd onszelf dus continue voor de gek. En na zelfobservatie zal je misschien gaan denken dat er tussen die “ikken” geen “ware-ik” tussen zit. En toch is hij er! Die ik vind je als je terug gaat naar je kern. Dat gene waar deze site om gaat. Maar om je “ikken” te (h)erkennen ga ik jullie wat op weg helpen om ze te leren kennen.
Om je “ikken” te herkennen zijn de volgende punten belangrijk:
- Aanvaard dat je “ikken” hebt
- Krijg in de gaten dat het een automatisme is geworden;
- Ontdek hun vermommingen.
De “ikken” zijn nogal divers in hun verschijningsvorm. De ene “ik” is zus en de ander weer zo. Sommige zijn vriendelijk, andere niet, sommige zijn intelligent, andere niet, etc. De “ikken” bezitten geen vrije wil. Zij worden door de omstandigheden gedwongen om tot actie over te gaan en op de voorgrond te treden om daarna weer te verdwijnen.
Onpartijdige observatie is niet eenvoudig. Hoe kan iemand ooit leren zijn eigen gedrag te zien vanaf een afstand. Vooral vervelende, vernederende, dwaze en destructieve uitingen kunnen moeilijk aanvaard worden. Net als pijnlijke herinneringen die plotseling opkomen. Liever steek je je kop in het zand, want je ziet het als fouten van jezelf, slechte eigenschappen. Maar veroordeel je “ikken” of “jezelf” niet. Jij hebt die “ikken” gecreëerd om te overleven. Je was egoïstisch genoeg om voor jezelf te kiezen, en daar is helemaal niets mis mee. Maar ik ben van mening dat je veel gelukkiger word door weer op zoek te gaan naar je “ware-ik”.
Dit zijn de meest voorkomende “ikken”. Er zijn er dus meer, maar vaak verwar je ze omdat die andere “ik” de eigenschappen hebben van meerdere. Dan werken die “ikken” samen. Want als de “ikken” wat aan elkaar hebben, spannen ze op dat moment samen. Zo kan de “optimische idealist” ook tegelijkertijd de “revolutionair” zijn of zelfs met nog meer samenwerken.
Nu je de “ikken” kent, kun je vast wel situaties naar boven halen waarin je ze hebt gebruikt. Nu is het zaak te gaan ontdekken hoe die “ikken” zich manifesteren. Als je zelf betrapt op een van je “ikken” zul je het inzicht krijgen dat het allemaal om eigen gewin draait. Je speelt die rol om er beter van te worden. Je gebruikt je “ikken” om te manipuleren, om te krijgen wat je wilt. Wat wil je dan? Dat kan van alles zijn, b.v. wil je:
- Niet gekwetst worden;Gelijk krijgen;
- Jezelf bewijzen;
- Iemand voor je winnen;
- Opvallen;Aandacht;
- Enz.
Op zich niet mis mee om egoïstisch te zijn, maar dit is naar onze mening de verkeerde manier. Want alles draait om macht. Je wil macht hebben over die ander, door die macht te hebben voel jij je beter (dan die ander). Maar zegt dat niet heel veel over onszelf? Waarom hebben wij die bevestiging van een ander nodig? Omdat wij uit ons gevoel zijn gevlucht (door pijn en verdriet uit het verleden), daardoor niet onszelf durven te zijn en niet genoeg van onszelf (durven) houden. Al die rollen, die “ikken” die we spelen, zijn onze maskers die onze “ware-ik” verborgen houden. Je muur die je beschermt tegen de grote boze wereld.
Waarom zouden wij dan weer terug gaan naar die “ware-ik”?
Omdat we nu volwassen zijn, nu kunnen we de oorzaak aanpakken waarom we die maskers zijn gaan dragen. Door je pijn en verdriet op te lossen, zul het kind en de volwassen samen brengen.
Maar hoe weet je dan zeker dat ze je nooit meer zo kwetsen?
Omdat je nu alles veel beter kunt bevatten, kunt uitspreken en oplossen. En je krijgt er zoveel moois voor terug.
Goede boeken om te lezen:
Het zelf wordt zich bewust | Antonio Damasio
We vinden bewustzijn vanzelfsprekend omdat het zo beschikbaar is, zo gemakkelijk te gebruiken, zo stijlvol in zijn dagelijkse verschijnen en verdwijnen, en toch staan we, wanneer we erover nadenken, voor een raadsel. Waar is het bewustzijn van gemaakt? Het is geest met een extra vermogen, als je het mij vraagt, aangezien we niet bewust kunnen zijn zonder een geest waarvan we ons bewust zijn. Maar waar is geest van gemaakt? Komt geest uit de lucht vallen of komt hij uit het lichaam? Slimme mensen zeggen dat hij uit de hersenen komt, dat hij hersenen is, maar dat is geen bevredigend antwoord. Hoe worden hersenen geest?’ – Antonio DamasioEen van ‘s werelds belangrijkste neurowetenschappers buigt zich over een onderwerp dat neurologen, psychologen, gedragswetenschappers en filosofen sinds mensenheugenis bezighoudt: het ontstaan en de aard van het menselijk bewustzijn. Op basis van zijn meest recente wetenschappelijke onderzoek voert Antonio Damasio een vernieuwende visie op de ontwikkeling en de functie van ons bewustzijn aan.Rekende hij in eerdere boeken af met de gevestigde opvatting dat het menselijk bewustzijn losstaat van het lichaam, nu presenteert Damasio nieuw wetenschappelijk bewijs voor zijn stelling dat het bewustzijn in wezen een biologisch proces in de hersenen is, en verklaart hij de wijze waarop dat proces zich voltrekt. Het evolutionaire perspectief dat hij introduceert, leidt tot een radicale en fundamentele omslag in het denken over ons bewustzijn.
Bewustzijn en het absolute | de laatste gesprekken met Nisargadatta Maharaj
Van mei 1980 tot juni 1981 voerde de Indiase goeroe Nisargadatta Maharaj (in 1982 overleden aan kanker) een aantal gesprekken ('higher talks') met discipelen en belangstellende bezoekers. Hij onderwees sinds de jaren dertig de klassieke Advaita Vedanta-leer, na 1970 aangepast aan een toenemende stroom van Westerse leerlingen en hun 'andere' problematiek. Kern is de illusie van het autonome, onafhankelijke, zichzelf speciaal makende 'ik'-besef dat verbonden is met een voedsellichaam. De mens kan echter toeschouwer worden van zichzelf als eeuwig bestaand, los van de factor tijd, los van behoefte. "Sla jezelf gade, het bewustzijn is verzot op zelfliefde." De gesprekken zijn uiterst kort, de vragen meestal bedroevend saai, de antwoorden vaak paradoxaal en zich herhalend. De auteur kan het hebben over het Nirwana, waar "niets ook maar enigszins zinvol is". Waarom zou iemand daarnaar willen verlangen? Hij noemt Rajneesh een grote wijze. De goeroe zien en horen is duidelijk meer dan hem lezen. Met een nuttige verklarende Marathi-woordenlijst achterin. Onbeletterd omslag met een onscherpe kleurenfoto van de goeroe.
Bewustzijn als medicijn | Gill Edwards
In Bewustzijn als medicijn laat Gill Edwards zien hoe je bewustzijn een rol kan spelen in een genezingsproces. Ze legt uit hoe stress en trauma's tot ziekten kunnen leiden, hoe het komt dat emoties een centrale rol in ons welzijn innemen en hoe onze gedachten ons dna kunnen aantasten. Ze moedigt de lezer aan om psychische blokkades los te laten en innerlijke conflicten op te lossen. Het lichaam is intelligent, bewust en oneindig behulpzaam, en het kan je helpen om meer gezondheid, geluk en vitaliteit in je leven te bereiken. Of je nu symptomen hebt waarover je je zorgen maakt, werkzaam bent in de gezondheidszorg, een heler bent of gewoon gezond en gelukkig wilt blijven, ga te rade bij Edwards! Zij beschrijft een geheel nieuwe kijk op onze gezondheid, vol fascinerende onderzoeken en voorbeelden uit de praktijk. Gill Edwards is klinisch psycholoog en spiritueel auteur. Ze werkt al meer dan dertig jaar op het gebied van psychosomatische geneeskunde.
Gedachten worden DINGEN | D. Rutherford
Nieuwe werkelijkheden worden gestart in de ziel en komen tot ons als inspiratie, intuïtie, dromen... Ons ego daarentegen heeft als taak om wat wij nu als realiteit zien in stand te houden. Hoe kunnen we die twee krachten - de bron van het nieuwe en de verdediger van het bestaande - laten samenwerken voor een rijk en vol leven op aarde, hier en nu, met als bonus steeds hogere niveaus van bewustzijn, zelfkennis en zingeving? Zelden heeft iemand zo duidelijk in kaart gebracht hoe je het ego tot dienaar kunt maken van de creatieve ziel, onze diepere identiteit, als Darel Rutherford in dit boek. Zolang het ego als 'heerser' in de bestuurdersstoel zit, kennen we angst en beperking en zijn we vooral bezig te overleven. Staat de ziel echter aan het roer, dan kunnen we het ego inzetten als dienend instrument en zo de hemel op aarde helpen bouwen. Elke keer wanneer we een weerstand overwinnen, voelen we meer en dieper welke Kracht in ons leeft en wie wij in wezen zijn.