Als ik het over het “Ego“ heb dan bedoel ik daarmee je gedachten je denken. Als je een woordenboek pakt zie je bij ego staan dat het is afgeleid van het Latijns en dat het staat voor ”Ik”.

Maar voor mij zijn er twee ikken. Die denkende ik en de voelende ik. Zo ervaar ik het namelijk zelf. En je kunt géén van beide missen je hebt ze alle twee nodig. En je denkende ik vooral om dingen te begrijpen en te kunnen onthouden en leren. Het jammer is dat we hier in onze landen vaak denken dat die “ik” het denken belangrijkste is. Ik ben het daar totaal niet mee eens. Ik persoonlijk vind mijn voelende ik veel belangrijker. Ik test toets zeg maar alles aan/in mijn voelende ik. Ik ben kleine zelfstandigen in de confectie en zelfs als ik iets op het zakelijke gebied moet beslissen toets ik dat aan mijn gevoel. Als ik bijvoorbeeld ergens ja op zeg en het is niet goed, krijg ik ook een duidelijk gevoel dat het “ja “ antwoord niet goed is. En zal dan ook altijd terug komen op mijn ja. Maar omdat ik dit nu al jaren zo doe. Ben ik nu al jaren zo ver dat ik het meteen in een flits weet te “toetsen” wat ik het beste kan doen. Heb dit niet van vandaag op morgen zo goed gekregen dat ik er blindelings op kon gaan varen. Maar al je het steeds wel zo doet leer je er mee omgaan en dan kan je er blindelings op gaan vertrouwen. Voor mij is mijn gevoel altijd de waarheid, en dat is het ook voor jullie. Voor iedereen dus. Gevoel is altijd de waarheid. Je mag er alleen mee leren werken/omgaan.

Ik zie en ervaar het zo:

Je denkende ik is je ego, die ego die altijd de baas wil zijn die denkt alles beter te weten, die eigenwijs kan/zal zijn. Koppigheid noem het allemaal maar op. Dus ook boos jaloers enz enz. Heb je met iemand ruzie of zo dan doet je ego dat omdat die wil winnen gelijk wil hebben of krijgen. Heb je dus ruzie probeer dan je ego het zwijgen op te leggen en je ruzie stopt. Er zijn dan vaak mensen die zeggen ja hé maar ik werd pijn gedaan. Maar dat is niet echt zo, pijn dat is namelijk een GEVOEL en dat zit NIET in je ego. Dus als het je pijn doet dan is er met woorden (iemand anders ego) iets gezegd dat je raak omdat daar al een beschadiging of een zelfde stukje pijn zit. Zat dat er niet, zou het je géén pijn doen, je niet kunnen raken. ( Geen herinnering) Dus het raak een (oude) beschadiging. Die door je ego als zodanig wordt erkent. Want die oude pijn zit in je onderbewust zijn opgeslagen. ( Denkende deel ,hersenen) En die luid dan een alarmbel van hé “let op ze gaan je weer pijn doen”. En dan ga je alweer je stekels op zetten en spring jij in de verdediging. Dit als zelfverdediging, maar ook zeer zeker om die ander op een afstand te houden. En ga (wil) je meteen jezelf verdedigen of terug kwetsen uit verdediging. Dit alles doet je ego. Je gekraakte trots of je oude pijn. Of omdat jij je gelijk wilt halen, wilt winnen. Bang om weer pijn gedaan te worden.

Durf jij je ego uit te schakelen en het op te pikken wat er gebeurd met je “gevoel “ dus helemaal zonder ego dan kan je voelen van waaruit die persoon je iets zegt. Heel vaak is het helemaal niet verkeerd zelfs, en wel goed bedoeld. Maar ja je ego trekt het uit zij verband naar die oude beschadiging toe. Bang om weer gekwetst te worden. Maar in je gevoel kun je voelen dus HOE het echt bedoeld is dan speelt die oude pijn ook géén rol. Je gevoel heeft geen oude herinneringen ( dat zit weer in je ego) dus is heel open en niet ver of beoordelend. Heeft dus géén oordeel. Dat (luistert) voelt alleen maar en filtert er dat uit wat echt bedoeld wordt. Voelt dus OOK als iemand soms wel eens iets zegt wat pijn zou kunnen veroorzaken, waar dat vandaan komt. Uit zelfbescherming en wat dan vaak aangeeft “dit is ook een beschadigd mens”. Dus dat dit gebeurt uit een beschadiging van de persoon die het je zegt. Je gevoel voelt dus het verdriet achter het hele verhaal van wat er zegt wordt. Dan word je dus niet boos op die persoon maar je voelt zijn pijn en wild al niet meer boos worden je wild dan alleen maar troosten en hem/haar helpen om het voor hem/haar ook duidelijk te maken. Daarom zeg ik ook altijd dat je gevoel waarheid is. Altijd. Omdat dat voelt waaruit het komt wat er gedaan of gezegd is. Dat de persoon het vaak niet doet OM te kwetsen

Maar meer op je op een bepaalde afstand te houden. Bang om weer pijn gedaan te worden. En zo heeft een ieder zijn grens ergens liggen bij de een wat verder als de ander. Hoe vaker of dieper gekwetst hoe korter de grens is waar je aan mag komen. Maar dus ook, hoe minder beschadigingen hoe meer je kunt hebben. Hoe meer beschadigingen hoe minder je kunt hebben. Hoe kun je nu goed weten wat nu echt je Ego is? Dat is iets als je daarop let heel goed kunt weten en kunt voelen (lees het bovenstaande nog maar eens goed door) ego komt echt uit je hoofd het is het “denken”. Je bent dan ook vaak heel vlug heel adrem met je antwoord. Voelen is ook langzamer als denken je moet het eerst goed voelen en het dan nog gaan proberen onder woorden te brengen van wat je voelt. Dat gaat dan ook niet met zulke vloeiende zinnen als van uit je denken. En vaak gaat dat ook niet als andere er doorheen kwetteren. Je hebt daar meer tijd voor nodig. Ik deed dat vroeger altijd pas als ik thuis was en lekker in mijn eentje. Dan ging ik met mijn gevoel het hele gesprek na wat er was geweest. Heel eerlijk en schrok dan soms omdat ik er dan achter kwam dat mij aandeel in bijvoorbeeld de ruzie veel groter was geweest dan wat mijn ego op dat moment dacht. Zo kwam ik er achter dat ruzie en boosheid en gekwetst zijn altijd uit mijn ego kwam. En dat mijn ego ook dat stukje van mij was wat wilde winnen kost wat kost. OOK al zou ik er een ander voor moeten terug kwetsen. Schrok daar erg van, en wilde het toen ook erg graag afleren. En ja dat is in grote delen dan ook gelukt.

Nee ego is géén deel van je voelen absoluut niet. Het is inderdaad het denkende vermogen wat je nodig hebt om iets te leren te onthouden. Dus ja je hebt het echt wel nodig. Anders kon je niets leren en niets onthouden. Je zet er dingen mee op een rijtje, doe je dat goed? Dan snap je vaak hoe je iets, kunt oplossen maar dat gebeurd als jij je het goed doet SAMEN met je gevoel. Je gevoel is dan je filter en die zegt jouw dan voor wat goed is of fout is. Je kunt dat vaak goed voelen of iets fout is of goed. We zeggen dan vaak ik weet dat heus wel dat mag niet. Maar dat weet je dan omdat je dat al eerder, vaak heel lang geleden al eens gefilterd hebt. En je was het daarmee toen helemaal mee eens en dat heb je dan zo al opgeslagen. En ja dan grijp je terug naar een oude herinnering en dan weet je het wel meteen “dit kan/mag niet”. Maar zo kan je het met iedere nieuwe beleving na het voorval als je er de tijd en de rust voor neemt, van die nieuwe dingen ook weer een filtering van maak en dan opslaan. Dat heet dan leren/groeien. Want het ego (verstand) kan namelijk niet helemaal stilgelegd worden, het kan juist helpen, om jezelf in evenwicht te brengen, indien het maar niet de overhand krijgt. Het ego, kan je juist ontzetten voor de gek houden en je zo helemaal verkeerd sturen. Als je iets mee maakt of hoort, krijg je altijd een eerste indruk in je gevoel wat je razend snel vertaalt in je ego naar een aards woord of zin. Maar zo vlug je óók gaat denken ga je het vaak logische beredeneren en dan ben jij je eerste indruk kwijt. En gaat je ego toch weer proberen uit te maken wat “waar “is. Daarom is het ook zo belangrijk dat je naar je eerste indruk luistert. En ook leert te voelen. Te onderscheiden wat echt, en wat niet echt is.

Zoals dat het geval is met angsten. Omdat angsten een probleem uit zijn verband zou kunnen trekken. Zodra je hebt leren onderscheiden wat gevoel en ego is. Kan je ego ook helpen tot een bepaald punt. Totdat het punt is bereikt, waarin het ego gaat tegenwerken. Het alles wil overschreeuwen. Angsten ontstaan dan ook in je ego niet in je gevoel. Je ego maakt de angsten, “met ja maar als het nu eens heel anders is ” en “ja maar als ze nu eens dat zullen denken” of ja maar als ze mijn nu eens niet begrijpen en zo zijn er nog veel meer.Dit zorgt er voor dat je bang wordt, het kan zelfs zo erg worden dat je helemaal niet meer weet, en het hele verband niet meer ziet, waardoor iets begonnen is. De gedachten, vaak geen leuke gedachten vaak erg negatief over jezelf, die door je hoofd blijven spelen, als je ze zou toelaten. En de ene gedachte haalt vaak weer de andere uit, en zoweer de volgende gedachte. En door de eerste gedachte toe te laten, kom je in een negatief spiraal terecht. Dus let hier op zodat dit niet gebeurd. Dit maak je zo angstig dat je dan maar géén stappen meer onderneemt .Als jij je er meer van bewust bent, en er in het vervolg beter op gaat letten. Ga je als vanzelf het steeds minder doen. Laat je deze twee goed samenwerken. En laat je daarbij als je echt met jezelf aan de slag bent op een rustig moment je gevoel altijd bepalend zijn en het overwicht hebben. Dan ontdek jij al je eigen waarheden. Maar dat kan wel in de loop van de jaren nog veranderen omdat je steeds groeit en bijleert door de inzichten die je krijgt steeds op nieuw. En die pas je dan aan door weer te filteren en voeg jij er weer tussen/bij. Dat heet dus ook groei. Ik zal dan ook nooit zeggen ja hé maar dat weet ik al. Soms komen er door andere personen toch weer nieuwe stukjes bij wat ik NIET wist en daar kan ik dan weer nieuwe inzichten mee verwerven die ik uiteraard eerst filter in mijn eigen gevoel, en voelt het als goed dan pas, pas ik ze daar weer tussen. Dus ik ben dan ook ‘ géén meeloper ik maak mijn eigen gevoelens tot mijn waarheid tot er weer een betere is.

En ik schreef al ga er maar mee oefenen, dat heeft echt zin. Ik kan het nu op ieder moment van de dag ook al zijn er veel geluiden of stemmen om mij heen. Het werkt nu razend snel. En ik ga nu met alles even eerst naar mijn gevoel. En het voordeel daarvan is dat er eigenlijk bijna niets meer is wat mij kwetst. Omdat ik kan voelen waar het gezegde vandaan komt, en hoe en waarom het zo gezegd word.

Hoop dat het je zo wat duidelijker is. Ga het maar eens proberen toe te passen. Als dit je lukt is er bijna nooit meer twijfel in je. En is dat er wel, dan ga je weer even filteren samen met/in je gevoel. Tot het kwartje valt en de rust is er zo weer terug.

Wat ik als een goede oefening zie is het volgende en ook dit gaat niet in een keer. Ga ontspannen in een stoel zitten, met beide benen op de grond. Leg je handen net onder je navel op je onderbuik. En trek je buikspieren wat aan. Hou die ook zo. Zodra je die loslaat schiet/zit je in je hoofd/denken/ego. Bedenk nu een vraag waar alleen met ja of nee geantwoord kan worden. Stel de rustig maar duidelijk aan jezelf. Probeer niet te denken maar hou je handen op je buik en voel wat je voelt. Het lijkt dan of er in je buik een duidelijk ja of nee te voelen is. En dat kan je dan vertalen naar je ego. Door je gevoel duidelijk onder woorden te brengen. Ja of nee? Ga maar aan het oefenen. Onder het kopje “wie is ik” zie je dat het ego ook nog in meerdere stukjes kan vallen.

Hier enkele leuke gedachten van andere over hoe hun de “ego”zien.

“Volgens mij is je ego niet meer dan een kluwen van gedachten die in je hoofd bestaan waaruit je je eigen schijnidentiteit ontleent. Als iemand jou aanvalt (met wat dan ook) dan is de mate van identificatie met je gedachten, een maatstaf hoe je reactie zal zijn. Ben jij zwaar geïdentificeerd dan zal je ook heftig reageren. Maar ben jij je op dat moment bewust, dat jij meer en groter bent dan een kluwen gedachten (je ego) dan zal je heel anders reageren. Ik voel intuïtief aan dat ik in essentie niet mijn ego ben! Dat reageert een stuk prettiger kan ik je vertellen.”

“Mensen met een gebrek aan eigenwaarde hebben juist last van hun ego, net zo veel als mensen met zelfoverschatting.”

“Het ego is iets tijdelijks! Het is een gedachtekluwen (schijnidentiteit) die voortdurend aan verandering onderhevig is. Stel je gaat een cursus schilderen doen, en doet heel hard je best om de technieken goed onder controle te krijgen. Je maakt (vindt jezelf) een mooie tekening en laat hem aan iemand zien. Die persoon zegt jeetje wat een lelijke tekening. Jij voelt je aangevallen, maar waarop voel jij je aangevallen. In essentie voel jij je alleen aangevallen op een paar gedachten. Die gedachten waarop jij je aangevallen voelt zijn bijvoorbeeld, ik heb zo hard Mn best gedaan en er zoveel tijd in gestoken, of de cursus was zo duur, enz. enz.. En daarnaast creëer je ook nog eens verwachtingsgedachten. Al deze gedachten blijken allemaal als een kaartenhuis in elkaar te storten door de reactie van de ander. Maar wat is er nu werkelijk in elkaar gestort. Alleen een paar gedachten, die je een paar maanden geleden (voordat je ging schilderen) helemaal nog niet had. Er is dus een schijnidentiteit ingestort. Als je je daar nu eens van bewust bent, namelijk dat jij niet je gedachtekluwen (ego) bent, maakt het leven een stuk makkelijker. Ego, staat meer in de weg dan je lief is, het zijn de wolken die de zon verborgen houden. Zoals ik al eerder zei:” Ik voel intuïtief aan dat ik in essentie niet mijn ego ben! Dat reageert een stuk prettiger kan ik je vertellen. En de woorden ik hou van mezelf, of ik hou van Mn ego, of ik hou van Rob, dat is naar mijn mening alleen een woordenspelletje, die allemaal naar dezelfde gedachtekluwen verwijzen. Dus als je je eigenwaarde koppelt aan je gedachtekluwen (ego) dan ben je aan de goden overgeleverd, je zal keer op keer teleurstelling ervaren.”

Jij vroeg: Wat is binnen jouw plaatje het nut van ego? En zijn alle gedachten ‘slechts’ ego ?
Als je honger hebt en je hebt niets in huis, dan moet je wel degelijk toegeven aan de gedachten dat je wat in huis moet halen. Is helemaal niets mis mee. Dus er zijn wel degelijk functionele gedachten om je leven in stand te houden. Maar om nou je identiteit aan deze gedachten te ontlenen is een heel ander verhaal. Ik heb nog nooit iemand horen zeggen, “ik ben de gedachten dat ik naar de supermarkt moet gaan” Iedereen zegt namelijk “ik heb de gedachten dat ik naar de supermarkt moet gaan”. Alles waar je op toe kan kijken, kun je eenvoudigweg niet zijn. En toch denken wij heel vaak “Ik ben de gedachten” en daar gaat het mis, dan komt het ego om de hoek kijken. Stel ik ben fan van Ajax. En als iemand tegen mij zegt Ajax is een rotclub, dan kan die peroon zich aangevallen voelen als hij zich identificeert met de gedachten (dat hij als het ware Ajax zelf is). Er is op dat moment geen ruimte tussen zijn gedachten en zijn ware identiteit, met ware identiteit bedoel ik datgene wat los staat van de gedachten. Dus als er geen ruimte is tussen “er is een gedachten” en “ik ben een gedachten” is dat ego . Dus niet elke gedachte is ego “zolang je alleen de gedachten constateert”, maar elke ego is wel een gedachte.

Jij vroeg: Wat is er naast/achter/voor/tussen ego volgens jou?
In feite is er naast/achter/voor/tussen de gedachten of identificatie met die gedachten ( ego), alleen stilte, en dan mag je hopen (noem het maar genade) om in die stilte contact te krijgen met je ware identiteit. In woorden valt het ook helemaal niet mee om dit uit te leggen, omdat het ego er in de meeste gevallen voor kiest om er een woordenspel van te maken. Ik ben zelf van mening dat de paradox (binnen het denken) de waarheid nog het beste kan benaderen, teveel eenduidigheid is vaak een valstrik.

Jij vroeg: “Nog een vraag: hoe zie jij de interactie tussen ego en ware identiteit? (Hoe krijgt die interactie vorm en inhoud?)” 
To be or not to be that’s the question. Tussen “to be” en “not to be“ Daartussen ligt de interactie.” En om die interactie te doorbreken is bewustzijn nodig en een stukje Genade.

Goede Boeken om te lezen:

Kleine ego’s, grote zielen | Elly Voorend & Piet van Haaster
Wie ben ik? Waarom overkomt me dit? Niemand ontkomt eraan af en toe stil te staan bij zichzelf. Door bewustwording van ons enneagramtype, ofwel ons ego, komen we dichter bij onze essentie, bij wie we ten diepste zijn. De wijsheid van het enneagram helpt ons onszelf te herontdekken en accepteren zoals we zijn. Wie zichzelf kent en accepteert, leert met meer plezier, geluk en liefde in leven en werk te staan. Kleine egos, grote zielen is geschreven voor iedereen die in psychologie is geïnteresseerd. Het is een vanuit de praktijk geschreven boek en biedt een toegankelijk, helder en genuanceerd overzicht van de negen enneagramtypen. Daarnaast besteden de schrijvers aandacht aan de verschillen tussen introverte en extraverte typen, waardoor variaties binnen elk enneagramtype duidelijk worden en het makkelijker wordt om jezelf te herkennen in een enneagramtype. Het is een zeer compleet boek waarin een quick-scan is opgenomen, de schrijvers gaan in op de kindertijd, mogelijke ontwikkeling van psychopathologie, de enneagramtypen op het werk, het ontwikkelingspad en de kenmerkende verschillen tussen alle typen. Dat maakt Kleine egos, grote zielen een onmisbare toevoeging aan al bestaande literatuur over het enneagram.

De weg naar waarheid | Nouk Sanchez & Tomás Vieira
In hun bestseller De weg naar vrijheid – het loslaten van het ego bieden Nouk en Tomás een diepgaande en praktische handleiding aan om je te ontdoen van de blokkades die ons weerhouden permanent vrede, liefde en plezier te ervaren. Ze beschrijven dat we ons ego, ons on-ontdekte ‘ik’ onder ogen zullen moeten zien om resultaat te kunnen boeken. Ons ego is een vals ‘zelf’ dat geplaagd wordt door verschillende angsten, verbroken relaties, financiële problemen en ziekten en het vindt zijn weg in ons leven met de mantra ‘zoek en vind niet’.

Ego’s en andere ongemakken | Roos Vonk
We herkennen vaak wel de opgeblazen egos van anderen, maar niet die van onszelf. Treffend beschrijft Roos Vonk de dwalingen van de menselijke geest, zoals de illusie dat je later wel tijd hebt, waarom seks op economie lijkt, waarom slijmen werkt, hoe machtige mensen hun realiteitszin verliezen, hoe bonussen het ego behagen en de wijsheid ondermijnen, waarom politici discussieren over besluiten die ze allang genomen hebben, waarom mensen volharden in onbeantwoorde liefdes, waarom brainstormen effectief líjkt maar het niet is, waarom jezelf zijn zo moeilijk is, en vele andere herkenbare psychologische verschijnselen uit het dagelijks leven. Met haar brede kennis van zaken en inzicht in de menselijke natuur houdt ze de lezer een ontnuchterende spiegel voor en laat ze zien: je bent net als iedereen. Ze doet dat zo verfrissend en luchthartig dat iedere lezer zijn menselijke gebreken met alle plezier zal herkennen. Dit boek is gebaseerd op haar veelgelezen columns voor Psychologie Magazine en Intermediair, waarover lezers al jaren zeer enthousiast zijn.Roos Vonk ontneemt mensen hun illusies, maar ze doet dat op troostrijke wijze. Peter ter Horst, hoofdredacteur Intermediair. Roos Vonk is hoogleraar Sociale Psychologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Daarnaast is zij freelance trainer en adviseur. Ze heeft ruime ervaring met coachen en adviseren, en weet haar inzicht in alledaagse strubbelingen feilloos te integreren met wetenschappelijke kennis over de menselijke natuur.

Je nieuwe ik | André Passé
Veranderen is een van de moeilijkste dingen die wij kunnen doen. Het belangrijkste hulpmiddel daarbij is jezelf leren kennen, ècht kennen. Van daaruit ga je onderscheiden wat voor jou werkelijk belangrijk is, en wat niet. Dit boekje neemt je bij de hand en leidt je naar zelfkennis. Dit gebeurt door praktische aanwijzingen en voorbeelden, ervaringen van anderen en eenvoudige technieken om je zelfbewustzijn te ontwikkelen. Het volgen van de aanwijzingen leidt tot een essentiële heroriëntatie op jezelf en wat je wilt met jouw leven. De vraag is: wil je dat? Ben je gehecht aan je ego, dan is dit niet jouw boekje. Wil je in je dagelijkse leven doorgronden wie je werkelijk en ten diepste bent, dan is dit wél jouw boekje. Wat bepaalt jouw leven en wie je bent? Is dat je ego of is dat iets anders?

Blij Zijn Met Jezelf | G. Ortner
Zelfkennis en een positief gevoel van eigenwaarde zijn de belangrijkste voorwaarden voor geluk, tevredenheid en succes. Ieder mens heeft wel eens problemen. Positief denkende mensen pakken die problemen vol zelfvertrouwen aan en lossen deze dan snel in hun voordeel op.
Ook u kunt een positief denkend en sterk persoon worden. Aan de hand van makkelijk te begrijpen voorbeelden en oefeningen wijst de schrijfster de weg naar een zelfverzekerde levenshouding en een positief gevoel van eigenwaarde. Een gezonf egoïsme helpt ook de juiste partner te vinden een een reeds bestaande relatie te verbeteren.